دهی است از دهستان حومه شهرستان بم، این دهکده در جلگه قرار دارد با هوای گرم، آب آن از رودخانه و قنات و محصول آن غلات و پنبه و خرما و شغل اهالی زراعت و راه فرعی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی است از دهستان حومه شهرستان بم، این دهکده در جلگه قرار دارد با هوای گرم، آب آن از رودخانه و قنات و محصول آن غلات و پنبه و خرما و شغل اهالی زراعت و راه فرعی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
لقب خواجه نظام الملک. (تاج العروس از یادداشت دهخدا). لقب محدث جلیل نظام الملک حسن بن علی بن اسحاق بن عباس طوسی، مکنی به ابوعلی، صاحب نظامیۀ بغداد، متوفی در سنۀ 458 هجری قمری (یادداشت بخط دهخدا). رجوع به خواجه نظام الملک شود
لقب خواجه نظام الملک. (تاج العروس از یادداشت دهخدا). لقب محدث جلیل نظام الملک حسن بن علی بن اسحاق بن عباس طوسی، مکنی به ابوعلی، صاحب نظامیۀ بغداد، متوفی در سنۀ 458 هجری قمری (یادداشت بخط دهخدا). رجوع به خواجه نظام الملک شود
ابن داود ملقب به نظام الدین (خواجه). از وزرای میرزا شاهرخ. مؤلف حبیب السیر آرد: در شهور سنۀ تسععشروثمانمائه میرزا بایسنقر بعضی از اطوار ناپسندیدۀاو (سید فخرالدین وزیر) را معلوم نمود وخواجه نظام الدین احمد بن داود را شریکش ساخته بمنصب وزارت نصب فرمود و چون خواجه احمد بن داود بحدّت طبع و لطافت ذهن اتصاف داشت باندک زمانی بر کماهی مهمات و معاملات سید فخرالدین وقوف یافت گاهی بجدّ و احیانا بهزل سخنان غریب و کلمات عجیب در سید میپرداخت و دست سید از وفور تغلب کوتاه گشته از غصۀ این قصه بی آرام شد و نیز خوندمیر گوید: در اوایل ایام سلطنت خاقان سعید (شاهرخ) خواجه غیاث الدین سالار سمنانی و سید فخرالدین احمد بن داود گاهی به استقلال و گاهی بشرکت بمنصب وزارت سرافراز بودند... و چون خواجه احمد داود به عالم آخرت انتقال فرمود خواجه غیاث الدین پیراحمد در آن امر استقلال یافت. رجوع بحبط 2 صص 179- 194 و ص 208 شود
ابن داود ملقب به نظام الدین (خواجه). از وزرای میرزا شاهرخ. مؤلف حبیب السیر آرد: در شهور سنۀ تسععشروثمانمائه میرزا بایسنقر بعضی از اطوار ناپسندیدۀاو (سید فخرالدین وزیر) را معلوم نمود وخواجه نظام الدین احمد بن داود را شریکش ساخته بمنصب وزارت نصب فرمود و چون خواجه احمد بن داود بحدّت طبع و لطافت ذهن اتصاف داشت باندک زمانی بر کماهی مهمات و معاملات سید فخرالدین وقوف یافت گاهی بجدّ و احیانا بهزل سخنان غریب و کلمات عجیب در سید میپرداخت و دست سید از وفور تغلب کوتاه گشته از غصۀ این قصه بی آرام شد و نیز خوندمیر گوید: در اوایل ایام سلطنت خاقان سعید (شاهرخ) خواجه غیاث الدین سالار سمنانی و سید فخرالدین احمد بن داود گاهی به استقلال و گاهی بشرکت بمنصب وزارت سرافراز بودند... و چون خواجه احمد داود به عالم آخرت انتقال فرمود خواجه غیاث الدین پیراحمد در آن امر استقلال یافت. رجوع بحبط 2 صص 179- 194 و ص 208 شود